Afl. 29 – Waarom je geen actie onderneemt

Waarom je geen actie onderneemt

Je luistert naar de podcast van Schop naar de top door Lotje Euser, aflevering nummer 29.

Hallo hallo! Welkom bij de 29e aflevering van mijn podcast! Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben écht toe aan het voorjaar. Er staan hier tulpen op de eettafel om een beetje de donkere dagen te compenseren, maar het weer is zo neerslachtig afgelopen dagen dat ik denk: waar zijn die zonnige koude winterse dagen? Waarin je heerlijk warm achter het raam in de zon kunt zitten?

Mocht je plannen hebben om op wintersportvakantie te gaan, ik denk dat het een hele goede keuze is om je even te onttrekken aan het bagger weer hier in Nederland,

Vandaag ga ik een kleine rant geven. Ik voel hem helemaal – over waarom je geen actie onderneemt.

Oke. Ik weet dat een heleboel van jullie dromen hebben. De een droomt van het miljonairschap, de ander droomt van werken op Ibiza, of van een super fit lichaam, een andere baan, ondernemerschap, verhuizen naar het buitenland. Zoveel dromen. Mijn klanten hebben ook die dromen. 

En ik zie een duidelijk verschil hierin. Er zijn 2 type mensen, mensen die dromen en niets doen en mensen die dromen en actie ondernemen om de droom werkelijkheid te maken.

Ik word er soms echt een beetje ja… chagrijnig van? Dat ik zoveel mensen hoor klagen over hun huidige situatie, of er niet tevreden mee zijn – maar vervolgens niet in actie komen.

“Ja maar ik lees er veel boeken over” Vertellen ze me. Misschien heb je dat zelf ook wel. Je hebt erover gelezen, je hebt misschien een training gevolgd…. En je bent heel trots op jezelf dat je dit hebt gedaan. Dus ja dat is mooi, je hebt een begin gemaakt. Je hebt je verdiept in de materie. Allemaal heel goed.

Maar al die informatie is nutteloos als je er vervolgens niets mee doet.

Informatie en kennis is nutteloos als je er geen actie op onderneemt, als je het niet toepast. Want dan betekent het niets.

Dan is het gewoon kennis in je hoofd, als in een archief opgeborgen. Maar wat is het dan waard? Wat zijn bijvoorbeeld al die boeken in de bibliotheek waard als niemand ze leest? Dan zijn het gewoon samengebonden papieren door een kaft. Betekent het niets.

En dat mensen kennis tot zich nemen maar er niks mee doen, zie ik zo vaak gebeuren. 

En zelf denk je dat je actie hebt ondernomen, je hebt toch niet voor niets die cursussen gevolgd? Maar je bent niet actief bezig om de kennis toe te passen. Je blijft in de passieve modus. En dan kun je nog zoveel cursussen volgen, Boeken lezen. Maar dit verandert je situatie niet als je hetzelfde blijft doen!!

We kennen allemaal wel die ene vriend of vriendin of familielid die elke keer als je ze ziet, klaagt over hun gewicht en “ik moet écht afvallen” verzucht. Maar nooit de actie onderneemt om af te vallen, zoals bijvoorbeeld naar een diëtist gaan. 

En dan komen er uitspraken zoals: “ik kan gewoon niet afvallen, het lukt me niet.“ Of “ik ben nu eenmaal niet goed in dit of dat.” Of “ik voel het gewoon nog niet” als iemand niet blij is in zijn baan maar ook niet wil veranderen van job. Ik vind dat zo kansloos. En erger me er enorm aan. Is dat echt zo? Misschien wel. Of misschien gebruik je het gewoon als excuus om niet te hoeven veranderen, om niet in actie te komen. Met zulke drogredenaties kun je alles wel platslaan.

Dan vraag ik me af: is datgene wat je wilt bereiken wel echt belangrijk voor je?

Waarom blijven mensen zo ronddraaien in hun eigen cirkeltje? Omdat het vaak makkelijker is om niets te doen, dan om iets te veranderen en daadwerkelijk actie te ondernemen.

Mensen die miljonair willen worden maar al hun geld besteden aan nutteloze materiële zaken in plaats van investeringen doen of kijken hoe ze hun geld kunnen laten groeien op andere manieren.

Ik heb laatst een offerte gestuurd voor een training. De training bedraagt 2 dagen. 

Waarom? Omdat als ik een training geef van één dag kan ik er niet voor zorgen dat mensen ook echt in de actiemodus komen. Ik kan ze dingen leren, geen twijfel maar gaan ze het dan ook toepassen? Ik denk het niet. Die mensen doen al 20 jaar hun werk op deze manier. 

Je weet het zelf ook. Het is veel makkelijker om weer terug te vallen in je oude patroon dan om echt verandering door te voeren. Dus daarom geef ik trainingen van meerdere dagen zodat ik de mensen uit de training accountable kan houden en met ze kan afspreken dat ze X en Y voor de volgende training moeten hebben gedaan. Dat ze in de actie modus komen in plaats van alleen kennis tot zich te nemen.

Verandering ontstaat alleen maar door actie. Willen is niet genoeg. Ik heb het zo vaak in het zakenleven gehoord. Mooie praatjes maar weinig actie zoals “We willen van deze bank een makkelijk wendbare instelling maken” Mooi voornemen maar wat ga je dan doen?

We willen dat onze medewerkers tevreden zijn en zichzelf blijven ontwikkelen. Ja mooi maar wat ga je dan doen??

In de politiek hebben ze er ook een aardig handje van, en worden politici naar mijn inziens veel te weinig accountable gehouden voor wat ze van plan zijn om te doen en hun resultaten.

Het stukje verantwoordelijk houden voor. Jezelf verantwoordelijk houden voor iets mist veel te vaak.

Maar is juist zo belangrijk. Alleen het willen is niet genoeg.

Dit doe ik ook met coachingklanten. Ik zorg niet alleen dat ze leren en tot nieuwe inzichten komen, ik houd ze ook verantwoordelijk om het toe te passen en daarop weer terug te rapporteren bij mij voor de volgende keer. En ondertussen herinner ik ze ook even aan hun doelen en acties zodat ze geen omwegen maken.

Het klinkt streng en is het ook wel een beetje – maar veel mensen hebben echt die schop onder hun kont nodig. En de meesten vinden dit ook heel fijn. Omdat ze zich hierdoor geprikkeld voelen om positief te veranderen, actief gaan werken aan zichzelf, en dat gevoel hebben ze al heel lang niet gehad.

Als je kijkt naar je hersenen, die maken het je niet heel makkelijk om in actie te komen: je hersenen houden van efficiëntie, van gewoontes vasthouden. Want die gewoontes houden je in leven. 

Hoe vaker je iets doet, hoe meer de neurale wegen worden ingesleten in je hersenen. 

Daarom is het voor mensen met een verslaving ook zo lastig om af te kicken. Als jij jezelf aanleert om elke dag als je wakker wordt je telefoon te pakken, wordt het zo’n gewoonte dat het moeilijk is om die af te leren. 95% van alle dingen die we doen zijn vanuit automatisme. En het grappige is: we zijn er ons niet eens van bewust. Maar zoals jij je handen wast bijvoorbeeld is al automatisch, zoals je eet, is al automatisch. Zoals je je jas aandoet, is ook automatisch. Zoveel dingen. En dat is maar goed ook, want zo kost het ons lichaam minder energie en denkkracht.

Als je niet zoveel op de automatische piloot zou kunnen doen, zou je veel te veel bewust moeten nadenken over al je acties. Je zou waarschijnlijk mentaal al na een ochtend dood op zijn.

Als je meer wilt weten over hoe dit in je hersenen werkt, kijk eens een video van Joe dispenza of lees zijn boek. Hij legt ontzettend veel uit over de neurowetenschap en ingesleten gewoontes. Ik heb ook zijn boek gelezen over doorbreek je patronen en het is echt een aanrader als je hier meer over wilt leren!

Dus wat vertrouwd voelt, voelt vaak goed en veilig. Je voelt je vertrouwd met wat je kent zoals je huidige gewicht, je huidige werk, je huidige klanten. Zelfs het merk tandpasta wat je elke maand koopt.

Maar om iets compleet anders te doen, dat is eng. Onbekend. 

En de reden waarom je geen actie onderneemt is omdat blijven in dezelfde situatie minder pijn oplevert, dan actie ondernemen. 

Wat je dus moet doen is zorgen dat in dezelfde situatie blijven pijnlijker is dan actie ondernemen.

Voor mij was er een burn-out voor nodig om dat te realiseren. De avonden dat ik huilend aan het overwerken was, waren niet pijnlijk genoeg om te besluiten dat mijn werk niet gezond was.

Bizar eigenlijk he? Als je dit zo hoort? Ik had dus nog een grotere duw nodig om te realiseren dat mijn werksituatie moest veranderen.

Dat is ook vaak met mensen die roken. Ze denken dat ze niet kunnen stoppen, tot er longkanker wordt geconstateerd. Dan is de pijn om in dezelfde situatie te blijven, en door te gaan met roken groter dan om te stoppen.

Of wanneer mensen diabetes krijgen door hun ongezonde levensstijl. Dan ineens kunnen ze wel gezonder gaan leven.

En ik wil dat jij actie onderneemt vanuit gezonde omstandigheden en niet wacht tot het noodlot toeslaat. Want dat is volkomen onnodig.

Je hebt niet intense pijn nodig om actie te ondernemen. Maar je kunt jezelf wel erop aanspreken. Wat zou er gebeuren als je nu geen actie onderneemt? Hier heb ik het vaak over met coachingklanten. Wat gebeurt er als je nu je marketing niet aanpakt? Wat gebeurt er als je dit jaar geen nieuwe klanten aanneemt omdat je bang bent om aan sales te doen?

De gevolgen die ze dan opnoemen, die gebeuren bij geen actie, zijn vaak motivatie genoeg om wél in de actiemodus te komen.

Denk eens aan iets wat je al heel lang wilt doen, maar nog niet hebt gedaan? Wat gaat er gebeuren dit jaar, welke resultaten krijg jij als je dit jaar geen actie onderneemt? 

Denk daar eens overna en bedenk of je daar content mee bent. Is dit iets wat je wilt accepteren? Of wil je dit niet accepteren? Dan moet je tegen jezelf zeggen: ik accepteer dit resultaat niet voor dit jaar dus ik ga het roer omgooien.

Je kunt nu besluiten, op dit moment, dat je in de actie modus gaat. Zo makkelijk is het. Dat je niet meer genoegen neemt met wat je nu doet en de resultaten die je krijgt in je leven.

Soms voelt wat je wilt bereiken heel ver weg. Net zoals: je wilt misschien 10 kg afvallen of fitter worden. Dat voelt als een heel groot doel. Oke wat is de kleinste stap die je vandaag kunt nemen? Misschien heb je al een sportabonnement maar ga je nooit. De kleinste stap die je kunt nemen is om je sportkleding aan te doen. De kleinste stap die je daarna kunt nemen is om je jas aan te doen, de kleinste stap die je dan kunt nemen is om in de auto te gaan zitten, daarna is de stap om richting de sportschool te rijden.

Breek het op! Kijk niet als een berg op tegen je resultaat. Maar breek het op in stukken. Laat een coach je hier eventueel mee helpen.

In een van mijn vorige podcastafleveringen over het compound effect vertelde ik al het cumulatieve effect van kleine stapjes nemen.

Bepaal voor jezelf dat dit het moment is om uit de passieve modus te komen en in de actie modus. Start vandaag nog, je bent jezelf morgen dankbaar.