Podcast afl. 19 – Imposter Syndroom

Oke, voordat ik deze opening doe wil ik aangeven dat iemand me aansprak op dat ik mijn podcast begin met “hey jongens” terwijl ik me op vrouwelijke ondernemers richt. Dus nu ben ik bewust aan het nadenken hoe ik mijn podcast ga beginnen vandaag. En aangezien dit kanaal dus helemaal van mij is ga ik gewoon wat dingen uitproberen komende weken. 

Dus ik maak er voor nu van: hi beste getalenteerde ondernemers, maar misschien gaat het nog veranderen, wie zal het zeggen!

In ieder geval welkom aan iedereen die deze aflevering luistert, of je nu ondernemer bent of niet, vrouw bent of niet – wees welkom!

Ik ben Lotje Euser, business coach, ik help ondernemers zichtbaar de beste te worden in hun branche en ik maak wekelijks een podcast over topics die met ondernemen, talent, sales en marketing te maken hebben.

Vandaag ga ik het hebben over het imposter syndroom, ofwel in het oplichterssyndroom in het Nederlands – Engels klinkt toch vaak lekkerder he? Want ik heb het idee dat veel meer vrouwen dan mannen hier last van hebben, en dat het ervoor zorgt dat ze minder snel vooruitkomen in het leven dan ze zouden willen dus tijd om eens wat aandacht te besteden aan dit onderwerp.

Zeker als jij boven de massa wil uitstijgen, en ook zichtbaar de beste wilt worden – dan is het imposter syndroom niet iets wat je kunt gebruiken in je carrière.

Ik ben herstellend oplichter, daarmee bedoel ik: vroeger heb ik ook vaak dit gevoel gehad dat veroorzaakt wordt door dat syndroom en af en toe steekt het nog wel eens de kop op als ik iets nieuws probeer maar ik word er steeds beter in om het te identificeren en tackelen dus ik hoop dat ik je in deze aflevering kan helpen met mijn ervaringen en tips.

Alright, wat is het imposter syndroom precies? Ik heb het mijn beste vriend Google gevraagd en hij zegt dit:

Het oplichterssyndroom, bedriegerssyndroom of bedriegersfenomeen is een term die in de jaren 1970 werd geïntroduceerd door psychologen en onderzoekers om mensen te beschrijven die niet in staat zijn hun prestaties te internaliseren. Ondanks externe bewijzen van hun competentie, blijven mensen met het syndroom ervan overtuigd dat ze bedriegers zijn en hun succes niet verdienen. Blijken van succes worden afgedaan als geluk, timing of het resultaat van het misleiden van anderen waardoor die denken dat zij intelligenter en competenter zijn dan ze zelf geloven. Het oplichterssyndroom komt meer voor bij succesvolle vrouwen.

AHA dus ik was goed met mijn gevoel dat het vaker bij vrouwen dan bij mannen voorkomt. En het heeft dus te maken met dat je niet in staat bent om je prestaties te internaliseren. Dat geeft aan dat je niet je prestaties aan jezelf en je eigen effort kunt toewijden.

Ik zal uitleggen hoe ik dit syndroom zie manifesteren bij vrouwen om mij heen: ik heb een heel goed voorbeeld van de middelbare school. We hadden allemaal wel die vriendin, de dramaqueen die na het maken van een toets jammerend zei: “Ik weet zeker dat ik een onvoldoende krijg!!” Herken je haar al? Je kunt vast wel iemand herinneren die dit ook altijd zei, en dan vervolgens gewoon een 8,5 scoorde als cijfer. Terwijl jij dacht dat je het wel aardig had gemaakt, en een 6,5 scoorde. Ik weet nog dat ik me onwijs ergerde aan zulke vriendinnen.

Maar ik heb ook nog een voorbeeld uit het dagelijks leven, wanneer je bijvoorbeeld het merendeel van je vriendinnen een compliment geeft over hun kleding zal echt 80% iets zeggen in de trant van “Oh dit? Dit heb ik echt jaren geleden gekocht.” Of “Oh nou ik vind het zelf niet zo bijzonder hoor…” of “Oh ja… het was maar in de aanbieding hoor, van de H&M” of ze geven antwoord als in: jij ziet er ook mooi uit!! Ze kaatsen direct de bal terug.

En dan denk je: dit is toch oké? Maar eigenlijk is het niet oké, als ze het compliment zouden ownen dan zouden ze zeggen: dankjewel voor je compliment! In plaats van het zo weg te wimpelen.

Met het imposter syndroom is het precies hetzelfde, je ownt je prestaties niet. Een goede vriendin van me is zo goed in haar werk, zo’n sterke professional, heeft al tig keer meetings geleid maar is nog steeds niet overtuigd van haar eigen kunnen. Ze twijfelt nog steeds aan haar competenties. Zo bizar! Voor mij en andere vrienden is het zo duidelijk hoe slim en geweldig ze is, maar voor haarzelf niet.

En ik neem aan dat als je deze podcast luistert, je er misschien wel iets in herkent. Dat je je werk doet, maar dat je je nog steeds afvraagt hoe je ooit in deze positie terecht bent gekomen. Dat je ook maar “wat” doet. Of dat als ze erachter zouden komen wat je daadwerkelijk kan, je direct ontslagen zou worden – en dat dat ieder moment kan gebeuren. Je bent succesvol, zonder je succesvol te voelen.

Ik weet niet precies waarom vrouwen er meer last van hebben dan mannen maar ik weet wel dat mannen beter zijn in het opeisen van hun prestaties. Niet allemaal hoor, maar als de honneurs waargenomen moeten worden dan worden ze vaak door mannen in hun eigen zak gestoken. Ook als het onterecht is. 

Dat heb ik nog niet veel vrouwen zien doen, ja een paar … maar laten we zeggen dat dat ook niet echt mijn BFF’s waren. 

Maar ongetwijfeld zal het wel voortkomen uit onze culturele geschiedenis, dat we als vrouwen ons vroeger bescheiden moesten opstellen en niet op de voorgrond konden treden. Geen inkomsten mochten verdienen als we getrouwd waren, en dat tegenwoordig nog steeds relatief weinig vrouwen echt hogere posities bekleden. Het is nog echt een uitzondering op de regel, en dan wordt het dus nog niet als “normaal” gezien. Net zoals ik een tijd lang in IT heb gewerkt waar ook relatief weinig vrouwen werken. Dan ben je een uitzondering op de “regel” en voelt het bijna alsof je daar niet thuishoort, waardoor je jezelf ook rare dingen kunt gaan wijsmaken omdat mensen je er ook de hele tijd op wijzen dat het zo bijzonder is dat je als vrouw in een branche werkt waar het merendeel man is.

Maargoed, als je last hebt van het imposter syndroom dan is dat een probleem. Waarom is dit een probleem? Nou het is een probleem omdat je jezelf tekort doet als je je prestaties niet kunt ownen en die waardering en erkenning voor je prestaties niet aan jezelf kunt geven. Want als jij het al niet kunt erkennen, wat verwacht je dan van de mensen om je heen?

We kunnen zo gevoelig zijn voor die waardering en erkenning van buitenaf, eerlijk gezegd het is ook geweldig als je dat krijgt van de mensen om je heen – maar eigenlijk moeten deze zaken van binnenuit komen.

Want jij moet 100% op jezelf kunnen vertrouwen, van het begin tot aan het eind. Je eigen grootste cheerleader zijn, die goed voor je zorgt, voor jezelf opkomt, je grenzen aangeeft en zorgt dat je alles binnen handbereik hebt wat nodig is om te groeien.

Waardering moet 100% uit jezelf komen, niet 50-50 maar 100% moet je jezelf waarderen en je prestaties erkennen. Wat gebeurt er namelijk als je dit doet? Dit straal je uit en af op je omgeving. Dus het brengt een positief effect teweeg dat als jij gelooft in jezelf, en erkent dat je bepaalde zaken gewoon echt ontzettend goed kunt, dat andere mensen dit ook gaan zien en voelen.

Een goed voorbeeld is wanneer je een sollicitatiegesprek hebt en je al je prestaties zou weggeven aan het team – “Ja maar ik had een goed team” of “Ik heb veel hulp gehad,” Stel dat je dit zou zeggen wanneer in het sollicitatiegesprek je werd gecomplimenteerd op je resultaten. Wat zou de reactie zijn van de mensen tegenover je? Nou laat ons dan dat team inhuren!

Door de credits weg te geven aan anderen doe je jezelf te kort. Eigenlijk is het een vorm van zelfsabotage. Je gunt het jezelf niet om je talenten en je successen aan jezelf toe te kennen.

Zeker ook als je ondernemer bent, is het ook zo funest als je hier last van hebt. Het is namelijk van zo’n groot belang om je eigen successen te ownen en niet kleiner te maken, maar er juist meer focus op te leggen.

Want mensen kopen van mensen en als jij hen zonder schaamte kunt uitleggen waarom ze bij jou moeten zijn, dan heb je dé manier in handen om je business te groeien. Dat kan niet als je gaat uitleggen dat jij ook maar geluk hebt gehad dat je nu duizenden euro’s omzet. En laten we eerlijk zijn: het draait ook allemaal niet om geluk of toeval. Ik geloof helemaal niet in toeval. Ik geloof dat je de juiste dingen naar jezelf toetrekt als je dedicated en met de juiste energie eraan werkt.

Dit geldt ook als je wilt doorgroeien in je carrière – als je geen erkenning geeft aan je prestaties, dan gaan anderen er met jouw succes vandoor.

Misschien denk je nu tijdens het luisteren: yes Guilty! Oké erkenning is de eerste stap, dus goed bezig! Maar wat kun je er aan doen om hier van af te komen?

Nou om van je oplichtersgedachten af te komen helpt het om eens objectief, dus als feiten, neer te zetten wat voor succes je allemaal hebt geboekt in je leven. Dat je je middelbare schooldiploma hebt gehaald, misschien nog diploma’s daarna hebt gehaald, prijzen die je hebt gewonnen, verkopen die je hebt binnengehaald – gewoon objectief. Als feiten. 

Dat je doorkrijgt dat je dit allemaal naar beneden haalt door het niet toe te eigenen. En dat je merkt dat het eigenlijk niet reëel is om jezelf te onthouden van alles wat je helemaal zelf hebt bereikt in je leven. Ik bedoel: niemand anders heeft die bachelor binnengehaald, of eerste prijs gewonnen bij de atletiekwedstrijd – dit heb jij 100% helemaal zelf bereikt!!

Vervolgens kun je je situaties inbeelden waarvan je weet dat je jezelf gaat downgraden, bijvoorbeeld als iemand je een compliment geeft. Neem jezelf voor hoe je daar in de toekomst op wilt gaan reageren. “Dankjewel voor je compliment!” Is bijvoorbeeld een mooie. Dus bedenk een alternatieve reactie.

Het beste is om dit te oefenen met je omgeving, dus letterlijk dat iemand je een compliment geeft en dat jij antwoordt met: dankjewel! Je zult dan zien dat dit steeds makkelijker wordt voor je, en je van nature uiteindelijk af gaat. 

Accepteer ook dat je je niet altijd 100% zelfverzekerd kunt voelen – zelfs de COO ’s van deze wereld, zoals Sheryl Sandberg zeggen dat ze nog wel eens wakker liggen in bed en zich een bedrieger voelen. Dat gevoel mag er best af en toe zijn, twijfel is onderdeel van je menselijke ervaring. Je kunt je gewoon niet altijd helemaal top voelen. 

Maar laat het niet je leven overheersen of bepalen, want dan beperk je jezelf echt. Ik denk dat het helpt om je successen echt te ownen als we vaker stil gaan staan bij onze successen en onze successen meer gaan vieren.

Dus trek wat vaker die fles bubbels open, bestel sushi met vrienden, – zeker in deze tijd moet je echt je eigen hoogtepunten creëren. Gun jezelf een feestje, erken je prestaties – een geweldig bij-effect is ook direct dat je je eigen frequentie hierdoor enorm verhoogt en je dus automatisch ook beter voelt.

Mocht je nou na deze podcast denken van: oké ik heb hier hulp bij nodig dan kun je ook een coach  zoals mij inhuren. Ik help vrouwelijke ondernemers om zichtbaar de beste te worden – en om hun successen veel meer te ownen. Wil je meer informatie? dus je kunt altijd via mijn website of Instagram contact opnemen!

Ik hoop dat je iets aan deze aflevering hebt gehad en dat je vanaf nu meer je successen gaat toe-eigenen! Laat me weten wat je van deze episode vond, ik vind dit een heel belangrijk onderwerp en ik geloof ook echt dat als vrouwen het meer gaan ownen dat we dan ook zichtbaarder worden en onszelf op de kaart zetten.

Dus tijd om je successen de erkenning te geven die jij verdient! En ik spreek je volgende week weer bij een nieuwe episode!