fbpx

Afl. 31 – Nieuw Vrouwelijk Leiderschap

Nieuw vrouwelijk leiderschap, hoe ziet dat eruit? En hoe kunnen we zorgen dat meer vrouwen deze rol gaan pakken? In deze podcast vertel ik je over mijn visie op vrouwelijk leiderschap en waarom we meer vrouwen nodig hebben in leidinggevende rollen.

Je luistert naar de podcast van Schop naar de Top door Lotje Euser, aflevering nummer 31

Hello luisteraars, wees welkom in deze nieuwe aflevering vandaag. Vandaag ga ik het hebben over vrouwelijk leiderschap. Ik duik er meteen in want ik heb een hoop te bespreken.

Ik wilde eigenlijk deze podcast nieuw leiderschap noemen, want dat is waar ik het over wil hebben. Maar ik begrijp dat sommigen van jullie misschien momenteel al associaties deze term door de vrouwen die deze term geclaimd hebben en waarvan je het gevoel hebt dat deze mensen het niet hebben waargemaakt. Misschien heb je wel associaties met bepaalde politici die deze term hebben vermarkt maar deze aflevering is in ieder geval niet om deze vrouwen te bashen. Dat is niet mijn doel, maar ik wil je wel vertellen over mijn ervaringen en visie op nieuw leiderschap.

En we gaan lekker terug in de tijd en ik ga je vertellen over mijn jeugd. 

Het eerste moment dat ik met vrouwelijk leiderschap te maken kreeg was toen ik 16 jaar was. Ik ging bij de V&D werken, achter de kassa. Het was mijn eerste échte baan. Ik verdiende iets van € 2,85 en het was schoon en droog werk. Lucky me. Maar ik vond het ook enorm spannend omdat ik nog nooit kassawerk had gedaan.

En ik had een sollicitatiegesprek met een van de managers daar. In die tijd was het gewoon 1 gesprek en je bent aangenomen. Zo makkelijk. Een vriend van me ging laatst door 5 sollicitatierondes. 5?! Hebben mensen zoveel tijd daarvoor binnen bedrijven? Bizar vind ik dat. Maargoed. En in dat gesprek, merkte de manager in kwestie dat ik een beetje nerveus was dus probeerde ze me een beetje op weg te helpen. Ze dacht niet direct: nou, succes – je komt er zelf wel uit he? Ik was nog heel jong en heel gemotiveerd om mijn werk ook echt goed te doen. Bij de V&D werken betekende ook dat je zo’n leuk jasje aandeed blauw met rode streepjes, ik voelde me meteen helemaal op mijn plek.

Nou en die manager wilde me dus een beetje op weg helpen en zei aan het einde van het gesprek tegen mij: “Klanten vinden het leuk als je iets complimenteus zegt over hun aankopen.” Dit is trouwens de allereerste tip over verkopen die ik ooit heb gekregen, hilarisch eigenlijk he zo in mijn eerste job – en dat is mij toen zo goed bijgebleven omdat ik merkte dat ze me wilde helpen om mijn baan zo goed mogelijk uit te voeren. Ze maakte het voor mij meteen makkelijker. 

En ik had meteen zoiets van: “Ja! Oeh! Dit kan ik wel!” Dus ik tegen elke klant: nou wat een mooie panty, lekker he die chocolade, leuk deze jas voor het voorjaar – en daardoor ging de spanning voor mij er ook af – omdat ik gewoon gesprekken mocht voeren met klanten en dat natuurlijk aanvoelde. Het lag ook in mijn natuur en ik kon dat meenemen in mijn werk. Mijn werk werd er ook nog eens leuker door.

Ik keek toen ook naar andere collega’s en ik merkte dat zij helemaal geen complimentjes gaven, dat ging gewoon van: “Dat wordt dan 3,99 alstublieft.” En dat vond ik zo opmerkelijk, had zij mij dan alleen de tips gegeven of deden anderen het gewoon niet? Die anderen waren aangenomen door iemand anders bleek later.

Zij maakte toen al, als manager voor mij een heel verschil en dat vind ik zo mooi aan leiderschap: je maakt het verschil voor andere mensen. En nog geweldiger als je het makkelijker maakt voor anderen om hun baan uit te voeren.

Toen ik wat ouder werd kreeg ik hele andere associaties met vrouwelijk leiderschap. Ik liep op een gegeven moment stage tijdens mijn communicatie-opleiding en daar liep een interim manager rond, die altijd gestresst, altijd aan het schreeuwen was, veel overwerkte en vervolgens weer aan het klagen was over haar leven, over in de file staan en haar vervolgens dochter niet kunnen zien, zichzelf heel erg afrekenend daarop – en daardoor kreeg de term leiderschap voor mij een bittere nasmaak. Die werkomgeving voelde helemaal niet empowering en veilig. Ik durfde op een gegeven moment helemaal niets meer te zeggen. Het was echt vreselijk. Ik heb de stage ook maar 2 of 3 weken volgehouden en toen ben ik snel weggegaan uit die omgeving. 

Je kunt je voorstellen dat op het moment je zo’n voorbeeld ziet, en je aan het afstuderen bent – je je dan niet echt geïnspireerd voelt om carrière te maken en ook richting een leidinggevende functie te gaan. Maar ik bedacht me ook dat mocht ik ooit manager worden, ik het dan in ieder geval anders zou gaan aanpakken.

Maar mijn associaties met leiderschap veranderden toen ik in een kledingwinkel ging werken waar de manager zo ontzettend anders leiding gaf. Ze liet heel veel ruimte over voor mijn eigen input, wilde mijn ideeën horen en luisterde heel goed en aandachtig naar me. Daarbij voelde ik ook ruimte om fouten te kunnen maken omdat zij ook haar fouten met mij deelde. Ik werd er niet op afgerekend en deze manager had duidelijk plezier in haar werk. Zo kon het dus ook, dacht ik. Ineens werd ik hierdoor weer positief geïnspireerd door het leiderschapsvoorbeeld wat ik had gezien.

En het zijn simpele voorbeelden maar wel voorbeelden die voor mij een wereld van verschil maakten in hoe ik tegen leiderschap aankeek. 

En daarom wil ik die aanstippen en uitleggen: we hebben meer stimulerende en employerende voorbeelden nodig van nieuw leiderschap of vrouwelijk leiderschap – omdat het anderen na ons weer kan inspireren om ook voor die rol te kiezen en een nieuw geluid te brengen.

En die nieuwe geluiden zijn hard nodig in een veranderende wereld. Daarom is het ook zo gezond als leiders elkaar afwisselen en iemand niet te lang in dezelfde functie blijft hangen.

Maar als je de term nieuw leiderschap hoort dan kan dat bepaalde verwachtingen met zich meebrengen, misschien ook wel soms te hoge verwachtingen. Waardoor het onmogelijk wordt om het waar te maken, zo legde ik al uit in het intro. 

Zo beginnen veel professionals met frisse moed aan een nieuwe opdracht, willen ze een radicaal andere richting inslaan maar is de omgeving er nog niet klaar voor.

En vervolgens kunnen er verschillende dingen kunnen gebeuren:

Of je verwatert je missie en gaat toch steeds meer meestromen met je omgeving, waardoor nieuw leiderschap verwatert naar leiderschap oude stijl en er eigenlijk niets meer écht verandert.

Of je gaat te snel en creëert een te grote afstand met anderen. Jij bent met je hoofd al bij de finish maar de mensen die mee moeten staan nog bij start. Dan ga je te snel, raak je ze kwijt, en mensen gaan dan hun hakken in het zand zetten en willen niet mee veranderen. Je verliest je power als leider.

Als coach help ik verschillende businessvrouwen met sales en marketing en al mijn klanten staan ook op verschillende levels, sommigen zijn qua mindset al wat verder en daar kan ik tegen zeggen: kijk hier eens naar en hebben aan een half woord genoeg. Anderen hebben wat meer hulp nodig en context om te kunnen komen waar ze graag willen komen.

En zo is het ook met leiderschap: waar ik zie dat vrouwelijk leiderschap nog veel terrein te winnen heeft is door meer paden te banen voor andere vrouwen. 

We weten ondertussen wel hoe mannelijk leiderschap eruit ziet en daarom hebben we juist meer voorbeelden nodig van hoe vrouwelijk leiderschap eruit ziet. 

En dat betekent voor mij niet dat je je als vrouw gaat conformeren aan de mannelijke standaard. Dat je ineens broekpakken gaat dragen, dat je meelacht om de denigrerende grapjes die bij het koffiezetapparaat worden gemaakt. 

Maar dat je juist een nieuwe standaard durft neer te zetten en een ander geluid laat horen. Dan denk je: mooi woord een nieuwe standaard. Hoe doe je dat? 

Nou bijvoorbeeld heel simpel: Dat je je grenzen duidelijk maakt en daardoor ook een nieuwe standaard creëert voor degenen die na je komen. Dat je bijvoorbeeld besluit niet mee te doen aan de politieke spelletjes die in het bedrijf waar je werkt worden gespeeld. En dat je je in plaats daarvan gewoon bezig houdt met continue verbeteringen doorvoeren, en positieve veranderingen. Of als dit niet meer mogelijk is, je besluit om een andere koers te varen.

Je kunt zoveel energie kwijtraken door je mee te laten slepen in de struggles van anderen. Nee een vrouwelijk leider moet zich naar mijn idee, alleen richten op de zaken waar zij invloed op kan uitoefenen, Circle of Influence van Stephen Covey – google dat even als je het niet kent, op datgene waar zij nieuwe paden kan banen en niet op doodlopende wegen of never ending struggles stuit. 

Maar hoe pak je nou die rol als vrouwelijk leider en hoe maak je een verschil?

Dat is iets waar ik afgelopen tijd ook mee bezig ben geweest, ik wil niet alleen business coach zijn maar ik wil andere vrouwen naar de top helpen. Dat is de manier waarop ik impact wil maken.

En ik denk dat het helpt voor jou zelf, als je nu luistert – dat je nadenkt over wat jij wilt bereiken en welk verschil jij wilt gaan maken zodat je zelf ook dat vrouwelijk leiderschap kunt pakken.

Hoe kun jij jezelf sterker positioneren en leiderschap tonen op zo’n manier dat je niet te snel gaat en anderen kwijtraakt, zoals ik net vertelde, maar juist anderen met je mee kunt trekken omhoog? Echt dat upliften en employeren.

Dat kun je doen door meer te laten zien tot wat je in staat bent en daarmee als een rolmodel voor andere vrouwen te fungeren. 

Ik zie zoveel vrouwen met zoveel potentie maar die niet durven te laten zien wat ze in hun mars hebben. Die niet de regie durven te pakken wanneer er zich kansen voordoen. “Misschien moet ik toch nog even afwachten… kijken hoe het zich ontwikkelt. Ik denk niet dat dit het moment is, misschien volgend jaar dan opnieuw bekijken” et cetera.

Ohmy, ik heb al zoveel excuses gehoord waarvan ik denk: really? Wie houd je hier nou voor de gek. En dan vinden ze het niet leuk als ze met mij praten, want hun omgeving zegt: ja je hebt gelijk en ik zeg dan gewoon dat je jezelf onzinverhalen vertelt.

Misschien herken je dit van jezelf. Wil je een stap maken, verhuizen, van baan wisselen, je onderneming anders inrichten, je verdienmodel veranderen, misschien je relatiestatus veranderen – noem maar op. En ben je te druk bezig met nu al helemaal uit te dokteren hoe je dit moet gaan doen doen. 

Als je te druk bezig bent met de hoe, raak je verstrikt in je eigen gedachtes en kom je niet vooruit. Terwijl laten we eerlijk zijn: je kunt de toekomst niet voorspellen – je kunt niet nu al helemaal hebben uitgedokterd hoe je iets gaat doen. We beginnen aan iets en het loopt vaak héél anders dan we hadden gedacht. 

Denk nu even aan een situatie in je eigen leven, misschien je huidige baan – je gezin – je studie – waarvan je misschien eerder een soort voorspelling had gedaan hoe het zou gaan lopen, en het heel anders heeft uitgepakt dan gedacht. 

Zo gaat het met de meeste dingen in het leven toch? Toen ik aan die ene stage begon had ik nooit gedacht dat ik na 2 weken weer opzoek zou moeten gaan naar een nieuwe stage. Lived it, Learned it. Zo weet ik dat jij dit zelf ook herkent. Dat er situaties zijn geweest in je leven die heel anders hebben uitgepakt dan je van te voren bedacht had.

En Guess what? Je bent nog steeds alive & kicking. Je hebt het overleefd, je haalt nog steeds adem. En daarom kun jij onbekende dingen aangaan – het is enige wat je simpelweg hoeft te doen is gewoon overleven. Relax een beetje en maak je niet te druk over de hoe.

Klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar we zijn zo goed in de kleinste dingen zo enorm groot maken. 

Dus in plaats van dat je je alleen op het speelveld begeeft wanneer je 100% zeker bent, kun je ook denken, en dat spoor ik aan bij mijn klanten: vertrouw erop dat je wel een manier vindt. 

Vertrouw op je vindingrijkheid, vertrouw op dat je een goed stel hersens hebt, vertrouw op je veerkrachtigheid, vertrouw erop dat als anderen het kunnen, jij het ook kunt. Je bent geen uitzondering op de regel. De reden waarom anderen al wel de kansen pakken die jij laat liggen, is omdat die anderen zichzelf wel genoeg waard vinden om het gewoon te doen.

Die hoge verwachtingen die mensen misschien hadden toen Sigrid Kaag nieuw leiderschap beloofde, en ze teleurgesteld raakten toen ze daarvan te weinig zagen terugkomen, creëren vrouwen ook voor zichzelf.

Veel vrouwen leggen de lat voor zichzelf veel te hoog leggen en permitteren zichzelf geen fouten. Maar je mag fouten maken. Juist goed leiderschap kenmerkt zich door fouten te maken, die te ownen, er open over te zijn en vervolgens de draad weer op te pakken. 

Maar jezelf van te voren al te diskwalificeren – dat is een van de grootste zelfsaboterende zaken die je jezelf kunt aandoen. “You are your own worst enemy” zei Nietzsche al. 

En even vanuit een employerende gedachte, wil ik die juist omdraaien: Je kunt ook je eigen grootste cheerleader zijn. En daarmee ook indirect een cheerleader te zijn voor andere vrouwen. Ook wanneer je fouten maakt. Jij kiest. Jij maakt het verschil.

Als jij namelijk al veel fouten maakt, en je lessen deelt, kunnen daar anderen weer van leren. 

En dat is waar ik zie dat vrouwelijk leiderschap zo’n grote rol kan vervullen: Door juist wel openheid te laten zien, kwetsbaarheid te tonen en de menselijke factor in het zakelijke leven terug te brengen. 

Ik merk dat wanneer ik me kwetsbaar opstel, tegenover klanten, zij zich ook sneller geroepen voelen om hun onzekerheden met mij te delen waardoor ze zichzelf een kans geven om daarin te kunnen groeien. Ik zeg dan: ik ben ook dit of dat tegengekomen en ik snap dat dit lastig kan zijn, maar wat ik heb geleerd is… en dan voelen ze zich herkend en niet meer alleen in hun uitdagingen waardoor ze zich gesterkt voelen om toch dingen te gaan doen die eng of nieuw aanvoelen.

Als je eens een goed betoog wilt horen over de kracht van kwetsbaarheid… Onderzoeker Brene Brown is op het gebied van kwetsbaarheid echt een voorloper, ze had of heeft, een aflevering van haar show daarover staan op Netflix. Zo ontzettend sterk. Een van de dingen die zij deelt in haar show is dat juist kwetsbaarheid zorgt voor innovatie, creativiteit en verandering. 

Nou en als er iets is waar vrouwelijk leiderschap door kan groeien zijn het wel deze 3 factoren. Laat die innovatieve kant van jezelf zien, zorg voor een ander geluid, wees creatief in je oplossingen.

Breek die muur af, waar we veilig kunnen doen wat we altijd al hebben gedaan of wat we kennen. De muur waarachter we blijven doorgaan in het stramien dat we kennen of wat als gangbaar wordt geacht.

Die plek achter de muur is niet de plek waar vrouwelijk leiderschap ontstaat. Vrouwelijk leiderschap ontstaat buiten die muren – jezelf in het diepe onbekende gooien en vertrouwen dat je blijft drijven.

Dus dan ga je niet anderen na-echoën maar je eigen geluid vinden en die laten horen. Hoe doe je dat? Door op verkenningstocht te gaan. Te kijken waar het oncomfortabel gaat voelen. Hoe kun jij dingen doen die oncomfortabel voelen? Gebieden verkennen waar je je kwetsbaar moet opstellen omdat het juist onbekend is. En dat te delen, en je lessen te delen wat je daarvan leert. Nieuwe ideeën die je opdoet, nieuwe inzichten die je krijgt te delen met anderen – en dat gebeurt alleen buiten de veilige muren. Dus tijd op op ontdekkingstocht te gaan!

Denk je nu: yes yes yes – ik voel dit helemaal? Misschien moeten we dan eens kletsen over de mogelijkheden waarop ik jou kan helpen om nieuw leiderschap te laten zien.

Stuur me gerust een bericht via schopnaardetop.nl of via Instagram – ook als je iets anders wilt delen over dit topic. 

Ik wens je voor nu een hele fijne dag en tot volgende week!